Ik zet m'n fiets in een rekje en loop het paadje op waar ik 5 maanden geleden ook liep. Toen we jou hier gingen begraven. Met Pasen op een begraafplaats. Happy fucking Easter. Toen was het koud en lag de natuur stil. Nu begint alles langzaam tot bloei te komen. De zon belicht kleine vliegjes die rondjes om elkaar vliegen en daardoor clustertjes in de lucht vormen.

Tranen prikken door haar stem als ze over haar oma vertelt, haar toonhoogte wordt steeds iets hoger en in haar waterige ogen vormen zich grote tranen. Haar woorden gaan voor een gedeelte langs mij heen maar haar stem doet mij een beeld vormen van haar oma en de band die ze nog steeds hebben. Al is haar oma niet meer hier.