De kou, de donkere avond en de klassieke muziek doen me denken aan vroeger. Toen ik op mijn kamertje voor mijn tentamens zat te leren. Terwijl jij beneden stond te koken en ik de geur van het eten kon ruiken, was ik aan het blokken met klassieke muziek keihard aan, omdat mij dat hielp me beter te concentreren. Bijna twee jaar geleden is het. Zo lang ben je er al niet meer. Het besef dat jij dood bent pap, voelt als een constante marathon.
Ik ben in het huis van mijn ouders en kijk vanuit het zolderraam over de tuinen uit. Ik zie de achterbuurman de deur uitstappen. Hij loopt de tuin in en sjort aan iets.